Woensdagochtend om 9 uur stonden 12 EIJV leden en intimi klaar om met de auto richting de kop van Overijssel te vertrekken voor een natuurijstochtje in de buurt van de Blauwe Hand. Bij vertrek in Ede stond de temperatuur al op nagenoeg nul graden.

In eerste instantie dachten de EIJV-ers op te stappen bij de Blauwe Hand in Wanneperveen, maar daar bleek je alleen op te kunnen stappen op het kleine meertje, waardoor de verbinding naar de andere meertjes niet gemaakt kon worden. Een opstapplaats bij een cafe lag meer voor de hand gezien het grote niveauverschil binnen de groep. Uiteindelijk kwamen we toch weer uit bij de vaste opstapplaats in Belt-Schutsloot.

Het ijs zag er mooi uit. We startten door de rietkragen over de slootjes richting Boschwijde. Deze sloot zat wel vol scheuren, gelukkig was hier geveegd en vielen deze scheuren wel op. Vanaf de Boschwijde rechtsom via de Belterwijde kwamen we uit bij de kluunplaats over de venenweg en stapten we allen over naar de Beulakkerwijde. Hier splitste de groep zich. De snellere groep deed een ronde Beulakkerwijde en maakte daarna de overstap richting Blokzijl. De iets mindere goden bleven op de Beulakkerwijde en konden bij vermoeidheid makkelijker terugkeren naar de opstapplaats en zich warmen in het cafe aan een lekkere bak chocomel of erwtensoep met worst.

Via de vaart langs Jonen bereikten we het Giethoornsche meer. Gezien de tijd lieten we Dwarsgracht even rechts liggen. Het meer lag er prachtig bij en het was heerlijk rustig op het ijs. Weinig te merken van schaatsgekte in Nederland zoals de Blokzijlermerentocht van afgelopen seizoen. Er zaten nog steeds prachtige stukken zwart ijs op het hele traject. Fantastisch gewoon. Ben blij, dat de weergoden de Weerribben hebben geschoond van de vele sneeuwbuien van de afgelopen tijd. Natuurlijk ook chapeau voor de vele natuurijsverenigingen in de buurt, die het ijs zo mooi schoon vegen en schoon houden.

In Blokzijl kwamen de laatste bammetjes met pindakaas te voorschijn en een enkeling deed zich tegoed aan een chocomel en broodje worst van de plaatselijke koek en zopie. Daarna werd het snel tijd om weer terug te gaan rijden, want er was toch een deadline van 15:00 uur te  halen en we moesten nog tegen de wind in.

Net na Jonen namen we een slootje rechtsaf, die volgens ingewijden vorige week nog goed beschaatsbaar was. Ik kreeg even een deja vu van 2 seizoenen terug, dat we met een aantal eijv-ers een dagje super grof schuurpapier ijs deden. Een kilometer over dooi-ijs wat weer is bevroren, bevroren sneeuw, waar je in blijft hangen. Gelukkig kwamen we weer uit op een zeer mooi stuk zwart ijs, wat de pijn verzachtte. Daarna kwam onze laatste uitdaging. We moesten weer terug op de Beulakkerwijde zien te geraken. Helaas waren de verbindingen onder water gelopen en zagen er niet zo betrouwbaar uit. We namen een klein eilandje als kluunplek om weer op de Beulakkerwijde te komen.

Op de Beulakkerwijde reden we via de geveegde ronde weer naar de kluunplek. en reden we weer terug naar de rietkragen om weer om 14:50 uur aan te komen bij onze opstapplaats. Precies op tijd. Jacques Veeken vond het nog wel even nodig om de 60 km vol te maken, want hij zat net op 57.7 km. Bij terugkomst stond er 60.1 kilometer op zijn teller. We hadden de hele dag nog zo'n 3 graden onder nul gehad. 

Wat nog wel even vermeldenswaardig is zijn de val technische capriolen van Evert Haalboom en Hermen Ketel. Zij kozen er voor om minimaal vier keer het ijs van dichtbij onder de loep te nemen. Evert dacht na een paar valpartijen dat hij nu maar eens over het krui-ijs moest springen. Dan moet je wel weer op 2 ijzers landen, anders gaat het mis;-) Hermen was zo aardig om voor het krui-ijs de anderen te waarschuwen, maar vergat daarbij zelf te blijven staan. Gelukkig hebben ze er niets aan overgehouden, maar wel leuk om te melden.

Voor Elise Koster was het haar eerste natuurijstocht en ze vond het een heel leuke ervaring.
Er werd nog even nagepraat in het cafe en daarna reden we met een heerlijk en voldaan gevoel weer richting Ede, waar het nog steeds dooide. 
 

Route